Hondje waf, zeg maar dag met je geblaf.

Nou ja, waar slaat die titel nou weer op, Tja dat kom je alleen te weten als je verder leest. Maar eerst andere zaken; ik heb de eerste twee duiken erop zitten. Laat mij jullie meenemen op mijn duiktripje.

 Het begon allemaal erg vroeg; om 5.30 mijn bedje uit om mijn spullen te pakken en met de bus naar de stad te rijden. De bus kost hier 3000 dong (dat is wel 13 eurocent!) per ritje, en het maakt dan niet uit of je twee of drie haltes meegaat of de hele rit meerijdt. Rond een uur of 6.30 aangekomen bij het duikcentrum, om even een bakje yogurt en een kop thee weg te slurpen (ja sluuuuuuuuuuurpen kunnen ze ook hier goed ;)). Rond 7 uur met de bus naar de haven om met de boot naar de duik plek te gaan (wat een overbodige informatie weer Visch, hoe wil je anders naar je duikstek gaan 5 km uit de kust....).

Het was erg rustig die dag en we waren met 4 duikers in totaal, en 4 “mister guides”, ik had dus een gids voor mij alleen.

De eerste duik gingen we direct naar 17 meter, ik vroeg mijzelf al een beetje af wat we op die diepte moeste gaan zien. Mijn gevoel bleek waar te zijn, er was weinig te zien op wat zand en stenen na...totdat ahhh: Het eerste koraal duiveltje opdoemde, en daarna het tweede. Blijkbaar zitten deze hier enkel op deze diepte. Na een minuutje of 15 gingen we naar een meter of zeven, waar het zeeleven in alle di(er)versiteit toenam. Behoorlijk wat zachte koralen, wat kleine visjes en behoorlijk veel zee-egels. Na ongeveer 50 minuten de menselijke habitat weer opgezocht (we zijn dus weer terug naar de boven/boot gegaan). Op de boot was het een kwestie van je spullen afdoen en niet meer naar omkijken, de mister guides hingen er weer een vers flesje lucht aan voor de tweede duik.

En ik; ik kon ondertussen mijn buikje weer vol eten (ahh gaat hij weer met zijn eten) aan de broodjes tonijn, vers fruit, cakjes etc.

Na een uurtje de volgende duik doen, met het zelfde patroontje; eerst diep (18 meter) om vervolgens weer naar een meter of 6-8 te gaan. Hier een beetje het zelfde onderwater leven als op de eerste plek, maar ook nog wel 2 murenes gespot. Een ervan scheen, volgens mister guide, een meter of 2 te zijn....mmm maar geen ruzie meekrijgen dus.

Na een uurtje duiken weer terug gevaren.

 Verder deze week niet heel veel beleefd, mijn project schiet nog niet echt op dus daar nog niet veel over te melden. Vrijdag weer naar Cam Rhan geweest (het visserdorp), want er zijn een aantal kreeften doodgegaan en ze weten de oorzaak niet. Gelukkig hadden ze nog wel een kreeft ingevroren, dus die hebben we s’avonds opgegeten. Smaakt eigenlijk gewoon hetzelfde als de kreeften in nederland.

Op zaterdag ben ik met een van de studenten terug gegaan naar Nha Trang om wat vrienden en familie van hem te bezoeken. Toen werd de vraag gesteld of ik ooit hond hand gegeten (ja hier komt ie dan)...euh nee. “Wil je het proberen?” tuurlijk...

We zijn toen naar zijn broer gegaan om de hond te eten, en dan merk je gelijk dat je aan de ‘andere’ kant van de wereld zit; Wij doen alle moeite om onze hond te leren zitten, met het wel bekende commando “ZIT”, maar hier aan de ander kant van de wereld moet ik dus in kleermakerszit (auch!) gaan zitten voor de (dooie) hond.... En hoe smaakt dat dan zo’n “ik-ruik-aan-alle-lantarenpalen-waar-pis-aan-zit” beest; we hadden twee variaten de ene was gekookt en de ander gebakken. De gekookte stonk behoorlijk (denk aan de geur van een natte hond in een warme auto...) maar smaaktje eigelijk naar niets. De gebakken hond daarintegen smaakte een stuk beter en zat een beetje tussen gebraden kip en rundvlees in. Dus al met al; grappig om een keer geprobeerd te hebben maar geen superdinner. Dus alle mensen met honden kunnen weer opgelucht adem halen; ik zal hem niet opeten ;) mensen met duiven....tja lees het vorige verhaal dan maar ;)

 Op zondag nog een beetje over de boulevard gelopen en gegeten bij zijn neef, en veel geprootst met de lokale rijst wijn en bier.

   CHEERS!

Ik ben van plan om komend weekend weer te gaan duiken, alleen dan wel proberen om naar een andere plek te kunnen. Maar soms hebben ze ook veel cursisten aan boord, en die moeten het toch wel hebben van deze lokaties. Dus helaas niet altijd vrije keus.

 Verder ben ik nog bezig om een motorrijbewijs te krijgen, want een internationaal rijbewijs is hier niet geldig. Het probleem is dan dat de verhuur bedrijven ook geen motortjes meer aan toeristen verhuren, maar als het goed is kan ik mijn internationale rijbewijs omzetten in een Vietnam licence. Zoals eerder gemeld is het verkeer hier iets minder chaotisch dan in Ho Chi Min, en dus driveable....

Oke, soms nog wel een beetje uitkijken voor tegenliggers ;)

 En er kan altijd veel mee op zo'n brommer, als je goed kijkt zie je dat er voorop tussen zijn benen ook nog een aantal zakken liggen...arbo??? (voor nog meer fotos achterop de brommer zie het album.)

Eigelijk was dit het wel voor deze keer, oja nog een klein stukje over het weer (haha dat rijmt :P); Het is nu weer warm (25-30 graden) en droog, maar afgelopen week heeft het, voornamelijk s’nachts, behoorlijk geregend. Maar verder eigelijk weinig last van gehad, enkel de luchtvochtigheid is dan hoger, (joh je meent het; daarom heet het ook regen). Ik bedoel dus na de regen en dat maakt het allemaal nog wat warmer, maar met koude biertjes en andere drankjes is het vol te houden.

foto's: http://sander.reislogger.nl/foto/verhaal-hondje/

De groeten, en tot volgende keer.